‘Ik kom uit een klein dorp ten noorden van Athene. Als kind was ik nieuwsgierig en haalde ik mijn speelgoed uit elkaar. Hoe beweegt dit? Hoe springt dat? Wiskunde en natuurkunde waren favoriete vakken op school. Toen ik jong was, hielp ik vaak mee in de bakkerij van mijn ouders. Daar leerde ik dat hard werken ook veel voldoening kan geven. Toch wist ik al vroeg dat de bakkerij niets voor mij was; daar kon ik mijn passie voor wiskunde en natuurkunde niet kwijt. Het was dan ook een logische stap om civiele techniek te studeren. Omdat er na mijn afstuderen een financiële crisis heerste, waren er weinig kansen voor jonge ingenieurs in Griekenland. Daarom besloot ik naar Nederland te gaan voor een master aan de TU Delft. Veel jongeren uit Griekenland vertrekken naar het buitenland. Ze hebben er zelfs een officiële term voor: braindrain.’

‘Naast projectleider ben ik sinds een jaar groepsleider van de groep die is opgezet toen ik bij Witteveen+Bos begon. Hoewel ik de eerste jaren niet bewust bezig was met leidinggeven en ondernemen, vind ik het ontzettend leuk. Lang heb ik gedacht dat ik iemand was met een focus op de inhoud alleen: achter het scherm zitten, ingewikkelde berekeningen uitvoeren, complexe modellen bouwen. Een echte salesman zal ik ook nooit worden, maar in een inhoudelijk gesprek kunnen prachtige en vruchtbare discussies ontstaan. Die zorgen voor vertrouwen en dus voor businesskansen. Wat me ook energie geeft: aan jongere collega’s doorgeven wat ik zelf heb gekregen toen ik hier begon. Ik wil handvatten bieden en tegelijkertijd ruimte geven voor ontwikkeling.’