Emma Little

‘In Canada, waar ik opgroeide, was ik altijd buiten. Vaak liepen we op blote voeten door het bos. Tot ik ging balletdansen. Vanaf dat moment stond ik twintig tot dertig uur per week binnen op de vloer. Na vier jaar gedisciplineerd trainen dacht ik: wat ben ik aan het doen? Ik miste het buitenleven, besloot te stoppen met dansen en me te richten op een andere ambitie: bijdragen aan de connectie tussen mens en natuur. Ik ging Chemical engineering studeren en verhuisde na mijn studie naar het land van mijn moeder. Nederland is een klein land met ambitieuze, groene ambities. Hier staan we oog in oog met de impact van onze eigen activiteiten, klimaatproblemen zijn tastbaar, zeker gelet op onze ligging - grotendeels - onder zeeniveau.’

‘Na mijn komst naar Nederland volgde ik een master Milieutechniek aan de TU Delft. De technische bagage die ik daar opdeed, gebruik ik in mijn huidige rol bij Witteveen+Bos. Als adviseur vorm ik binnen projectteams een brug tussen mijn technische collega’s en de groene ambities van onze opdrachtgevers. Om het grondwater in Amsterdam op peil te houden, testen we bijvoorbeeld een systeem waarmee we hemelwater ter plekke in het riool kunnen zuiveren, om het daarna te laten bezinken in de bodem. Hiervoor werk ik nauw samen met medewerkers rioolreiniging van Waternet. Het is mijn taak om de input van deze en andere stakeholders te vertalen en kwantificeerbaar te maken voor een duurzaam ontwerp. Ik vind dat super leuk, want ik kom op veel plekken en spreek met veel mensen.’

‘Vier dagen per week werk ik bij Witteveen+Bos. Op de vijfde dag verbeter ik mijn Nederlands en werk ik samen met mijn vriend aan een creatief project. We maken audiovisuele installaties op basis van openbare meteorologische data. Het is onze manier om activistisch te zijn en ons te uiten via kunst. Het is een uitgelezen middel om mensen anders te laten kijken. Conversaties over de klimaatcrisis stranden veelal op basis van feiten. De menselijke emoties worden vaak vergeten. Kijk je onder de laag van alles wat kwantificeerbaar is, dan blijken onze motivaties vaak hetzelfde. Kunst laat ons voelen, het verbindt mensen.’