Na veel ‘bad luck’ en omzwervingen, belandde de Iraakse Mohammed Alsaleh (36) in 2018 in Nederland. Acht jaar lang had hij niets met zijn bachelorsdiploma gedaan. Tot hij via een leerwerktraject bij Witteveen+Bos belandde. 

Puzzels oplossen

‘Als kind had ik al een passie voor elektriciteit. In mijn thuisland Irak was de vraag naar energie hoog in de jaren negentig. In de zomer moest elektriciteit regelmatig op rantsoen. Ik vroeg me af: waarom? De schaarste wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan. Op school waren natuurkunde en wiskunde mijn favoriete vakken. Al snel wist ik dus: ik ga elektrotechniek studeren. Ik zie mijn vak als puzzels oplossen. Toen de oorlog uitbrak in Irak zijn we met ons gezin naar Jemen gevlucht, waar ik electrical power studeerde aan de universiteit van Sanaa. In 2010 haalde ik mijn diploma. Het was toen in Jemen ook al onrustig. We vluchtten naar Syrië, dat was ook geen gelukkige keuze. We hadden veel bad luck. In 2018 zijn we naar Nederland gekomen.’

Kennis opfrissen

‘Acht jaar lang deed ik niets met mijn opleiding vanwege de oorlogen in de landen waar we verbleven. Werken was niet mogelijk. Ik was afhankelijk van mijn ouders. Voor ik in Nederland kwam was ik er van overtuigd dat ik mijn opleiding voor niets had gedaan. Eenmaal hier dacht ik: het is misschien laat, maar niet té laat om iets met mijn studie te doen. Ik zag mogelijkheden, ben meteen de Nederlandse taal gaan leren en op zoek gegaan naar een opleiding waar ik mijn kennis kon opfrissen. Aan de HAN hogeschool heb ik een leerwerktraject gevolgd voor statushouders met een elektrotechnische achtergrond. Daar heb ik alle benodigde vaardigheden ontwikkeld om in het bedrijfsleven aan de slag te gaan.’

Energietransitie

‘Na het leerwerktraject volgde een deeltijdstudie elektrotechniek. Daarvoor zocht ik een werkervaringsplek en zo ben ik bij Witteveen+Bos beland. Ik keek op de website en wist meteen: hier wil ik werken. Ik was onder de indruk van alle projecten die bijdragen aan de samenleving van morgen. In Nederland wordt met man en macht gewerkt aan de energietransitie, daar wil ik onderdeel van zijn. Samen met collega’s vertaal ik de wensen en vraagstukken van onze opdrachtgevers, zoals netbeheerders en waterschappen, naar functionele en technische ontwerpen van bestaande of nieuwe installaties. Mijn collega’s vertellen me dat ik goed Nederlands spreek, maar ik wil dat het nog beter wordt. Desondanks ben ik tevreden met waar ik sta. Ik ben veilig, kan mijn kennis gebruiken en doe waar ik als kleine jongen van droomde.’