Om deze problemen aan te pakken, heeft het Nederlandse consortium Tidal Bridge BV een concept ontwikkeld voor een brug met getijdenturbines over de straat van Larantuka. Deze turbines moeten de twee op diesel draaiende energie-installaties die het eiland nu nog van stroom voorzien, gaan vervangen. De geplande brug lost dus zowel de transport- als de stroomvoorzieningsproblemen in één klap op. Met een capaciteit van 40 MW worden de getijdenturbines van de brug de grootste ter wereld. De tidal bridge zelf wordt de eerste constructie die een brug combineert met getijdenenergie. Het project wordt gefinancierd door de Entrepeneurial Development Bank FMO en de Indonesische staatsleverancier van elektriciteit PNL.

Sinds 2019 voorziet Witteveen+Bos het Tidal Bridge-project van een breed scala aan technische, milieukundige en planningsondersteuning. Hieronder valt onder meer het opstellen van werkplannen, assisteren bij de projectplanning, contractondersteuning en bouwkundig advies. Ook voerde Witteveen+Bos, in samenwerking met projectpartner Bita Bina Semesta, een Environmental and Social Impact Assessment (ESIA) uit, op basis van de IFC-prestatienormen. De ESIA moest FMO en Tidal Bridge inzicht bieden in de gevolgen die de brug en de turbines hebben voor het milieu en de maatschappij, en onderzoeken hoe deze aangepakt kunnen worden. Daarbij lag de focus op de sociaaleconomische en milieueffecten, de algehele sociaaleconomische voor- en nadelen voor het eiland Adonara, en de risico's voor de biodiversiteit in de straat van Larantuka. Het onderzoek werd in 2021 afgerond.

Hoewel de tidal bridge van grote sociale en economische betekenis zal zijn voor deze arme regio van Indonesië, heeft het project ook nadelen. Zo wordt de brug gebouwd in een gebied waar soms walvissen worden gespot en bedreigde schildpaddensoorten nestelen. Zonder een goed ontwerp zou het project dan ook negatieve gevolgen kunnen hebben voor de biodiversiteit. Zodra de brug klaar is, zullen de veerlieden die de bewoners van het eiland momenteel overzetten hun broodwinning kwijtraken. En een aantal bewoners en bedrijven zal verplicht moeten verhuizen om ruimte te maken voor bredere toegangswegen. Witteveen+Bos heeft de betreffende gemeenschappen en bedrijven in kaart gebracht en, op basis van de IFC-prestatienormen, een kaderplan grondverwerving en herhuisvesting opgesteld dat voorziet in het herstel van hun levensonderhoud.

Na afronding van de ESIA bleef Witteveen+Bos Tidal Bridge bijstaan met technisch en projectmanagementadvies en boden we ondersteuning bij het opstellen van werkplannen voor de volgende bouwkundige fase: het Front-End Engineering Design (FEED). Tidal Bridge heeft Witteveen+Bos gevraagd de leiding te nemen over het ontwerpproces van deze belangrijke fase waarin het project tot in detail zal worden ontworpen en worden aanbesteed voor constructie. Naar verwachting gaat de FEED-fase eind 2023 van start.