RSG heeft de ambitie uitgesproken om in 2050 haar luchthavens (Amsterdam Airport Schiphol, Rotterdam-The Hague Airport, Lelystad Airport en Eindhoven Airport) klimaatrobuust te maken. Dit is noodzakelijk om de sociaal-economische functies van luchthavens te garanderen onder veranderende (klimatologische) omstandigheden.

Vanuit (inter)nationaal beleid komen daarnaast steeds meer verplichtingen om over de klimaatmaatregelen te rapporteren. Bijvoorbeeld vanuit de Nationale Klimaatadaptatie Strategie, gebaseerd op internationale standaarden die zijn ontwikkeld door TCFD (Task Force on Climate-related Financial Disclosures). Deze organisatie is opgezet om aandeelhouders, investeerders en andere stakeholders te informeren over klimaatgerelateerde financiële risico’s.

Luchthavens moeten de gevolgen van klimaatverandering en bijbehorende financiële risico’s voor hun assets en bedrijfsvoering in kaart brengen en hiervoor een strategie en bijbehorend implementatieplan opstellen.

De reis naar klimaatbestendigheid begint met een inventarisatie van klimaatrisico’s. De eerste vraag: welke ongewenste (weers-)situaties komen door het veranderende klimaat vaker voor.

Vervolgens: wat is de impact van deze gebeurtenissen? Hiermee zijn de veranderingen in de risico’s in kaart gebracht op verschillende domeinen: mensen (werknemers, reizigers/bezoekers), processen (bijvoorbeeld bagage-afhandeling) en assets (bijvoorbeeld start- en landingsbanen). Een reëel risico is bijvoorbeeld aanhoudende, hevige regenval.

Dat kan leiden tot een verminderde bereikbaarheid voor het vliegverkeer, wat weer vertragingen voor reizigers met zich mee kan brengen. Niet alleen reizigers kunnen de gevolgen van klimaatverandering ondervinden, ook het luchthavenpersoneel kan worden geraakt. Aanhoudende hitteperiodes kunnen bijvoorbeeld gevolgen hebben voor de gezondheid en de inzetbaarheid van grondpersoneel.

Deze risico’s verschillen van luchthaven tot luchthaven en zijn in hoge mate afhankelijk van lokale parameters, zoals klimaat, bodem- en watergesteldheid en de staat van de assets. Nederlandse luchthavens bevinden zich in een maritieme klimaatzone, wat specifieke risico’s mee zich mee kan brengen.

Voor de Royal Schiphol Groep zijn deze risico’s in kaart gebracht (van overstroming tot droogte, van wind tot mist) en vervolgens vertaald naar fysieke impacts. Er is gekeken naar waar de grootste risico’s liggen, welke maatregelen nu al worden genomen, bijvoorbeeld voor het opvangen van stortbuien, en naar wat er aanvullend nodig is. Hierbij is aangesloten op de bestaande systematiek van RSG om risico’s in kaart te brengen en te presenteren.

Voor Schiphol Amsterdam Airport is in een vervolgstap een roadmap - een stappenplan - ontwikkeld hoe bij het ontwerp van nieuwe investeringen, onderhoud en in de dagelijkse operatie ingespeeld kan worden op klimaatverandering en het terugbrengen van de gerelateerde risico’s. Deze stappen zijn uitgewerkt in concrete acties met bijbehorende doelstellingen, het tijdspad en de betrokken afdelingen.

Het plan bevat verschillende elementen: bewustwording van klimaatverandering en daarmee verbonden risico’s, aanpassing van ontwerprichtlijnen en het ontwerpproces en aanpassingen in het operationeel beheer. Deze maatregelen moeten na uitvoering worden gemonitord om te bepalen of deze het gewenste effect sorteren.