Tunnelboortechniek

Om te kunnen boren in de slappe ondergrond van Amsterdam is een innovatieve tunnelboormachine ontwerpen die nog nergens ter wereld bestond. Een monsterklus om de in totaal vier boormachines, zo voorzichtig mogelijk langs de duizenden houten en betonnen palen te laten bewegen onder de drukbevolkte binnenstad van Amsterdam. De vier tunnelboormachines Victoria, Molly, Noortje en Gravin hebben in 2,5 jaar tijd de tunnels geboord.

De boortunnel tussen het Damrak en het Scheldeplein is 3,8 kilometer lang, inclusief de stations Rokin, Vijzelgracht en De Pijp. De tunnel loopt vrijwel geheel onder bestaande straten door. De tunnel bestaat uit twee tunnelbuizen met een binnendiameter van 5,9 meter die op een diepte liggen van 20 tot 30 meter beneden NAP. Op het tracé tussen het Damrak en station Vijzelgracht liggen de tunnels naast elkaar, op de rest van het tracé liggen ze onder elkaar.De tunnelbuizen tussen het Damrak en het Rokin zijn van noord naar zuid geboord, de overige van zuid naar noord.

Enkele feiten en cijfers;

• er is 6.228 meter tunnel geboord
• de tunnels liggen op 20 tot 30 meter diepte onder Amsterdam 
• de tunnels bestaan uit 24.858 tunnelsegmenten
• er is in totaal 587 dagen geboord over een periode van 2 jaar 8 maanden
• er is gemiddeld 10,6 meter per dag afgelegd
• 40 boorders, verdeeld in vier boorploegen, hebben aan de tunnels gewerkt
• het snelheidsrecord staat op naam van Victoria: 30 meter geboorde tunnel binnen 24 uur
• 232.000 m3 grond maakte plaatst voor de tunnels onder de Amsterdamse binnenstad